ทาวน์ คาร์ รุ่นที่ 3 มีการออกแบบใหม่โดยเปลี่ยนจากรถทรงเหลี่ยมเป็นแบบโค้งมน ตัวถังสั้นลง 3 นิ้ว แต่กว้างขึ้น 2 นิ้ว สูงขึ้น 1 นิ้ว และหนักขึ้น 270 กิโลกรัม

จากกระแสตอบรับจากผู้ใช้ พบว่า ทาวน์ คาร์ ยังต้องปรับปรุงในรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูตกยุคเมื่อเทียบกับช่วงเวลาของแต่ละรุ่น ตั้งแต่รุ่นแรกถึงรุ่นปัจจุบัน อีกทั้งยังมีอัตราเร่งต่ำ สมรรถนะของเครื่องน้อยเกินไป(เมื่อเทียบกับน้ำหนักรถ) และระบบการเลี้ยวรถยังไม่ดีนัก แต่ถึงกระนั้น ทาวน์ คาร์ ก็มีการแสตอบรับว่าเป็นรถที่กว้างขวาง ให้ความสะดวกสบายแก่ผู้โดยสารได้อย่างที่ยี่ห้ออื่นทำไม่ได้ และเครื่องยนต์เดินเงียบ แทบไม่มีเสียงรบกวนในห้องโดยสารขณะวิ่งรถ และเป็นรถลีมูซีนที่พบเห็นได้มากที่สุดในสหรัฐอเมริกา

ใน ค.ศ. 2003 เป็นต้นมา มีการเปลี่ยนแปลงการจัดระบบทริมไปๆ มาๆ จนในปัจจุบัน ทริมที่เป็นปัจจุบัน คือ Signature แทนรุ่น Executive, Signature Limited แทน Signature, Designer เป็นทริมใหม่ แทรกระหว่าง Signature เก่า กับ Cartier เก่า, Signature L แทน Cartier และ L Series เป็นทริมใหม่ มีระยะฐานล้อยาวกว่ารุ่นอื่นๆ 6 นิ้ว

ลินคอล์น วางแผนที่จะพัฒนาในเรื่องภาพลักษณ์ภายนอกและสมรรถนะของเครื่องยนต์ แต่ทว่า ทาวน์ คาร์ ก็มีภาพลักษณ์ในเรื่องดังกล่าวในแง่ลบมาเกือบ 30 ปีแล้ว เมื่อพูดถึงชื่อทาวน์คาร์ ผู้ที่รู้จักแม้จะนึกถึงรถที่สะดวกสบาย แต่ก็จะนึกถังรถที่เชื่องช้า สมรรถนะต่ำ รูปทรงตกยุคด้วย หากจะออกแบบรถรุ่นใหม่โดยที่ปรับปรุงข้อเสียดังกล่าวได้ ชื่อของทาวน์ คาร์ ก็จะเป็นตัวถ่วงความมั่นใจของผู้ซื้อ ดังนั้น ฟอร์ดมอเตอร์ จึงตัดสินใจหยุดสายการผลิตทาวน์ คาร์ ในปี 2011 นี้